حق آموختن

پرسیدن خوب است. همیشه روز اول کلاس به دانشجویانم می‌گفتم که «در کلاسهای من هیچ سوالی احمقانه نیست».

اما هنگامی که در سطح بالایی مشغول به تحصیل هستید باید مراقب سوالهایی که می کنید باشید. گاهی سوال کردن در مورد چیزهایی که در رشته تان از بدیهیات بشمار می‌روند، سوالی در ذهن دیگران ایجاد می‌کند که یک نفر چگونه تا این سطح بالا آمده است. شاید یک علت این باشد که همه دانشجویان فکر می‌کنند همه جای دنیا یک جور درس می‌دهند. گاهی هم استاد درس فکر می‌کند که با جواب دادن به آن سوال وقت بقیه افراد گرفته می‌شود.

اگر کلمه یا مفهومی را نمی‌دانید و آن را در مقاله‌ای یا کتابی خوانده‌اید، اول تلاش کنید که آن را در اینترنت یا کتابهای دیگر پیدا کنید. در بیشتر مواقع کلیت موضوع را متوجه خواهید شد اما اگر باز هم مشکل داشتید بطور جداگانه از استاد بپرسید. اگر باز هم چاره نکرد یا اگر سر کلاس درس سوال به ذهنتان رسید و به نظر می‌رسد که تنها کسی هستید که نمی‌دانید موضوع صحبت چیست، می‌توانید بگویید که قادر به یادآوری دقیق موضوع نیستید و بخواهید که یک اشاره کلی به آن بشود.

درست است که سوال کردن و جواب گرفتن پایه اصلی هر دانشگاهی ست اما گاهی برای برخی درک این موضوع زمان می‌برد. گاهی حتی شکایت بعضی دوستانم را بعد از اتمام کلاسی را می‌شنوم که چرا فلان دانشجو (که اغلب خارجی اند) فلان سوال کاملا ساده و بدیهی را پرسید؟ گاهی هم جوابم این است «در عوض او جواب فلان سوال دیگر که کسی نمی‌دانست را می‌دانست».

آموختن هر چیزی حق هر فرد و بویژه هر دانشجویی در هر دانشگاهی ست. اما گاهی راههایی هست که آنها را با کمترین هزینه آموخت.